18 maart 2019 laatste dag in ons appartement

18 maart 2019 - Kiryat Tiv'on, Israël

Het weer is vanmorgen (9.00 uur) zonovergoten en we kunnen op het terras ontbijten. Iedereen slaapt uit en J is in de weer om de afwas van gisteravond te doen. Het terras biedt uitzicht over de heuvels van Galilea en de vlakte van Armageddon, of de vlakte van Meggido, of ook wel de Juzreel Vallei genaamd.

De naam Meggido is verbasterd tot Harmagedom (Har is berg, dus berg van Meggido) en in de Vulgaat (vroegchristelijke Bijbelvertaling in het Latijn 390-405) geschreven als Armageddon. De vlakte waar in de eindtijd een grote strijd zal plaatsvinden. De strijd tussen goed en kwaad.

Johannes 16:16 verhaalt over drie onreine geesten die daar samenkomen. In de oudheid, in de tijd van de Farao’s en verder terug hebben hier ook oorlogen plaatsgevonden. In 1918 versloegen de Engelse hier het Turkse leger, waardoor na eeuwen Turkse overheersing (Ottomaanse Rijk) Israel uiteindelijk onder Brits mandaat kwam te staan. In 1948 leverden de Israëlische strijdkrachten hier een overwinnende slag op het Arabische bevrijdingslegioen. Nu ligt de vlakte er vredig bij en kijken wij vanaf ons terras naar een uitgestrekt agrarisch gebied.

Kijken we rechts vanaf het terras dan zien we de berg Karmel  (546m) en deze berg is een voortzetting van de bergen van Samaria. Samaria is nu Islamitisch (Arabisch) gebied en ons is gezegd dat we daar met de huurauto niet mogen komen. Op de berg Karmel staan olijfbomen,  laulier- en pijnbomen. De berg is met een vruchtbare laag grond bedekt. De Hebreeuwse naam is dan ook Kerem el, of te wel vruchtbare tuin of wijngaard. Vandaar de naam Karmel. De profeet Elia heeft hier de strijd met de profeten van Baal aangebonden. Hij school hier ook in een van de vele grotten voor koning Achab. De kalenderdag 20 juli is gewijd aan de profeet Elia. Elia is ook geeerd door vrouwen die een kinderwens hebben. Ook zijn hemelvaart zou hier plaatsgevonden moeten hebben ( 2 Koningen 2;11).

We hebben vanmorgen voor A zijn been gebeden, als we dan toch zo met ons geloof bezig zijn, waarom dan niet de daad bij het woord voegen. We kunnen nog heel wat leren voor wat betreft vrijmoedigheid. Altijd goed om te doen!

Vandaag zijn we naar Nazareth gegaan met als doel om een museum (Nazareth Village), waar de setting uit Jezus tijd is nagebouwd en wordt nagespeeld, te beleven. Helaas waren we te laat voor een rondleiding en bleken we vergeefs naar het museum te zijn gegaan. Na wat navragen door H zijn we naar de berg Precipice gegaan, op korte afstand van Nazareth. Nazareth vonden we geen vriendelijke stad en we hadden geen behoefte om het centrum te bezoeken. Die berg is de vermeende berg waar Jezus bijna door woedende synagogegangers, na een preek van de bergwand zou worden gegooid, ware het niet dat hij zondermeer ongehinderd door de menigte van de omstanders wegliep (Lukas 4).

Op de top van de berg was een monument geplaatst, geschonken door Amerikanen. We hadden een schitterend uitzicht over de Jizreelvalei en op de berg Tabor (zie video). Toen we daar zaten kwam er een geestelijke die leiding gaf aan een groep Duitsers. Hij begeleidde hen door ondermeer het verhaal uit Lukas 4 voor te lezen en hier een korte overdenking over te houden en vervolgens gelaste hij 10 minuten stilte in.  Je kon daardoor niet anders dan als omstander ook stilte in acht nemen. Geen bezwaar, de omgeving had genoeg te bieden aan prachtige vergezichten en de indrukken gaven voldoende aanleiding tot overpeinzen. 

We hebben aansluitend aan ons uitstapje boodschappen gedaan voor het diner (kip met kerrie). Toen we thuis kwamen hoorden we over een aanslag in Utrecht. Een schietpartij in een tram, vreselijk. Wat zit de wereld toch vreemd in elkaar. Wat een ellende, eerst in Chirstchurch en nu in Utrecht. Vanavond hebben we een spelletje Rummikub gedaan (een door een Israëliër ontwikkeld spel).

Morgen gaan we naar het zuiden.    

Foto’s