20 maart 2019 Mitze Ramon

Mitze Ramon is een dorp dat gelegen is aan de rand van de grootste erosiekrater ter wereld, genaamd Makhtesh Ramon en is nog het beste te vergelijken met de The Grand Canion.

De krater is 37 km lang, op zijn breedst 10 km en de wanden zijn 200-300 meter hoog. De totale oppervlakte van de krater beslaat zo’n 360 km².

Het Mizpe Ramon Bezoekerscentrum ligt op de rand van de krater en heeft een expositie over het ontstaan van de Makhtesh en vereert ook de in 2003 omgekomen Israelische astronaut IIam Ramon.

Deze astronout kwam op 1 februari 2003 om het leven, samen met de gehele bemanning van de Colombia space shuttle, kort na het binnengaan van de dampkring. De space shuttle explodeerde. Zes jaar later verongelukte zijn zoon tijdens een vlucht met een F16. Ilam Ramon was een zoon van Duitse Joodse holocaustoverlevenden en wordt in Israel als een held vereerd. De expositie toont indirect de triof van de wils- en veerkracht van een natie, maar ook van het individu; de weg van een kind van door de Duitser getypeerde untermenschen naar een gevierd man.

Men ziet een video over de ruimtereis van Ilam Ramon en hoe hij middels beeldverbinding, vanuit de space shuttel, praat met zijn vrouw en kinderen. De film wordt geprojecteerd op een klein projectiescherm midden in de ruimte en op een groot kamerhoog halfrond scherm daarachter. Ilam zegt in de film ondermeer dat hij onder de indruk is van de schoonheid van de aarde, maar ook van de kwetsbaarheid daarvan. De film laat prachtige beelden zien van planeet aarde. Hij ziet een mooie wereld, zonder grenzen en door mensen gemaakte beperkingen.

Een mooie boodschap, zeker in het licht van de ontwikkelingen van een jonge en krachtige natie met de wetenschap van de gespannen verhoudingen tussen de bevolkingsgroepen in het land en tussen Israel en de naburige landen.

De film wordt afgesloten met beelden van de landing, het commandocentrum en het fatale ogenblik van de ramp. Er klinkt vervolgens gedragen muziek en men toont beelden van verslagen medewerkers van het commandocentrum en van de verslagen gezinsleden van Ilam. Vervolgens wordt het stil en rolt het kleine projectiescherm zich op en direct daarna opent zich het halfronde scherm en ontluikt zich een manshoog glazen venster met een adembenemend uitzicht op de krater. De weidsheid en de schoonheid van de schepping staart je aan en daarmee klinken ook de woorden van Ilam over de schoonheid van de schepping na. Deze belevenis is indrukwekkend en bijna emotioneel en doet je de veerkracht en de mentaliteit van een trotse natie beseffen.

Het bezoekerscentrum toont ook de ontstaansgeschiedenis van de Makhtesh. Het afzetten van zandsteen en daarover heen kalksteen, de basis van het gebied. Door seismografische activiteiten, klimaatwisseling, erosie door water en wind, het verschuiven, of opdrukken van aardlagen en het afkalven van de randen van de ontstane kraters en het wegspoelen van de zachtere zandsteenlaag middenin, is de Makhtesh ontstaan. Daarbij toont het bezoekerscentrum ook de flora en fauna van het gebied.   

We hebben foto’s gemaakt van het indrukwekkende en vooral weidse panorama. Vervolgens zijn we langs de zo genaamde Albert Pormenade, een pad langs de kraterrand van het dorp, naar ons appartement gelopen. In de middag hebben we nog een tweede uitzichtpunt bezocht dat is gelegen op een kleine puntige heuvel aan de rand van de krater, dicht in de buurt van ons appartement. Je kunt uren in de verte turen en de stilte en schoonheid op je laten inwerken. Zo nu en dan kwam er een zwart militair propellervliegtuig door de krater langs ons heen vliegen. Het bijzondere is dat het vliegtuig op oogniveau langzaam, met een zwaarronkend geluid, aan je voorbij trekt. 

Tegen de avond is een aantal van ons weer teruggegaan naar dit uitzichtpunt om te genieten van de ondergaande zon. De ondergaande zon doet de omgeving heel anders kleuren en de kleurschakeringen in de krater komen daardoor veel beter tot zijn recht.