Dinsdag 22 juni 2021

We zijn om 12.00 uur gaan wandelen. Een route in het natuurgebied dat pal achter de camping ligt. Het natuurgebied Schuitwater.

Het natuurgebied Schuitwater is een overblijfsel van verschillende oude Maasarmen. Deze verlandden geleidelijk. Vanaf de 18e eeuw werd er veen gebaggerd in de Schuitwateren. Dit werd destijds met platte schuiten afgevoerd. Nadat de winning van het veen was gestopt zette het verlandingsproces weer in. Het is een bos- en waterrijk gebied, dat wordt omgeven door hogere zandgronden, met dennen, stuifduinen, heide en berkenbossen. De schuitwateren binnen dit gebied zijn: Lottumer Schuitwater en Schuitwater Broekhuizerbroek.

Ten zuiden van het gebied ligt de Houthuizerheide en ten noorden en westen de Tienraijse en Swolgenderheide, die allen grotendeels uit ontginningsbossen met grove dennen bestaan. Ten oosten van het gebied ligt de plaats Lottum, omringd door diverse buurtschappen en vele rozenkwekerijen.

We hebben 4 uur gewandeld en onderweg onze lunch met koffie uit de thermoskan op een bankje in het bos genuttigd. Het terrein is erg afwisselend, stukken bos zoals op de Veluwe, met golvende bodem door duinvorming en stukken die op de Biesbos lijken, met veel water en bosvennen en gedeelten waar de bomen, als in een mangrovebos, in het water staan. Op een plek was er een uitzichtpunt gemaakt op het water (Schuitwater). Een steiger loopt een eind het water in en leidt naar een steigerplateau met een grote bank. Daar hebben we even van de rust en het uitzicht genoten. Het weer was bewolkt en af en toe kwam de zon tevoorschijn en dan was het warm. Je voelt dat de zon, ondanks het wolkendek warmte geeft. Maar goed het is ook zomer. 

Door het drassige gedeelte van het bos zijn de paden met vlonders uitgelegd en loop je als het ware over een steiger door het natte bos. De bever komt ook voor in het bos en we hebben zijn werk aan de stam van een boom gezien. Er zijn gedeelten met heide waar Oxmoorpony’s rondlopen en ook runderen. We hebben ze helaas niet gezien. Zij begrazen de heidevelden en houden zo de eigenlijke onnatuurlijke heidebegroeiing in stand. De route voerde langs weidevelden en akkergebied, door bos en hei en door een moerasachtig gebied.

Onderweg was er een theehuis De Roode Vennen, waar we thee gedronken hebben. Het theehuis was niet zo mooi. Een modern paviljoen. Je verwacht van een theehuis dat het meer een Engelse sfeer heeft met een bouwtrant van ergens tussen 1880 en 1930. De open wanden waren dichtgezet met tentwanden. De formele tuin was verwaarloosd de buxushagen stonden er dood bij. Ook hier heeft de buxusmot zijn werk gedaan. 

Nadat we thuisgekomen zijn en even uitgerust hadden zijn we op de fiets gestapt en naar Tienray gegaan, daar hebben we boodschappen gedaan. Onderweg begon het zacht te regenen en eenmaal thuisgekomen zette de regen flink door en dit heeft de hele avond aangehouden. Later, tegen middernacht, was er sprake  van lichte regen, de regen die gezellig aanhoort als je in je tentje onder de wol ligt.

We hebben buren gekregen die in een klein tentje naast ons staan. Zij lopen het Pieterpad. Dit bekende wandelpad loopt ook hierlangs. Zij wandelen elk jaar een gedeelte van het pad.