Woensdag, 22 september 2021

Vandaag zijn we naar Heerlen gereden en hebben we het Nederland Mijnmuseum bezocht. Een eerste museumbezoek sinds anderhalf jaar een dan nog was de museumkaart daar niet geldig.  Ik had gehoopt dat we een deel van de mijn konden bezoeken, maar dat is niet mogelijk. Van de drie schachten is er een blijven staan en daarom heen hebben ze een gebouw herbouwd in de stijl van wat er ooit bij schacht 1 heeft gestaan. Het museum beslaat 3 lagen en toont allerhande voorwerpen van de mijnbouw. We werden door een gids rondgeleid, dus dan vermeen je altijd meer dan dat je zelf je weg in het museum vindt. Vooraf aan de rondleiding werd een stomme film uit 1925 en een film uit 1973 vertoond. In de 50 jaren die er grofweg tussen de beide film ligt is er veel veranderd in de mijnbouw. Op 31 december 1974 zijn alle Nederlandse mijnen gesloten en zijn de schachten verlaten en afgedekt met beton. Al het materieel hebben ze achtergelaten in de schachten zoals wagons, locomotieven, e.d, waardoor het water dat de schachten weer vulde behoorlijk is vervuild. Dit is nu een milieuprobleem. Alle gebouwen zijn gesloopt op een enkele na (het machinegeweren van de liften).

We zijn via het station naar het centrum gelopen, door een nieuw gedeelte van Heerlen, werkelijk prachtige nieuwbouw, heel stijlvol. Een onderdeel daarvan betrof een zonnewijzer op het dak van een toren die door middel van een spiegel het zonlicht door een vide en een vijver op een glasplaat naar de kelder van het gebouw doorstuurt. Heel bijzonder. We hebben het glas-paleis Shunck bezocht en daar een expositie van de tuinontwerper Piet Oudolf bekeken. Hij maakt prachtige composities van planten en bloemen op betrekkelijk kleine oppervlakten. Hij is o.a. bekend van het aanleggen van een parktstrook op een voormalig tracé van de metro in Chicago. 

Shunck is een voormalig warenhuis dat in 1933 is ontworpen door Frits Peutz. Het is een van de belangrijkste voorbeelden van het nieuwe bouwen in Nederland. Het is tussen 1999 en 2003 grondig gerestaureerd en gereconstrueerd. Nu zit er een bibliotheek, een museum en een dansschool in. 

Verder vonden we Heerlen niet zo mooi. Het ziet er armoedig uit, de pleinen zijn verfrommeld en er is best nog wel veel winkelleegstand. Niet een stad om nog eens heen te gaan. 

Vanavond hebben we voor de tent pannenkoeken gebakken en gesmuld van pannenkoek met eigengemaakte appelcompote (van appelen van de camping), banaan, jam en appelstroop. Een mooie zonsondergang sloot het diner af. Toen was het tijd voor de afwas.

Morgen vertrekken we weer dus hebben we vanavond ons laatste avondje.

Tot een volgend verslag van een volgende vakantiebestemming.