Zaterdag 30 maart 2019 (Shabbat) in Jeruzalem

Gisteravond zijn we naar de Klaagmuur gegaan en daar waren we iets over zes uur in de avond. De sabbatskaarsen worden als aanvang van de Shabbat altijd 40 minuten voor zonsondergang ontstoken. Dus rond 18.20 uur gingen de grote schijnwerpers als aan die het plein bij de muur verlichten. Het plein (het hoger gelegen plein) voor het plein dat aansluit op de muur was al behoorlijk volgestroomd met kijkers . Allemaal staan we daar te kijken hoe de Joden hun gebedsuitoefening doen. Vreemd eigenlijk en opmerkelijk dat ze dat zo maar toestaan.

Laatst zijn we in de grote Synagoge geweest en daar konden we zondermeer binnenlopen, geen bewaking of controle. Als we kwaad hadden gewild dan hadden we iets kunnen uitrichten. Mooi om te zien dat ze zo ontvankelijk zijn en eigenlijk daarmee een aspect van gastvrijheid tonen om een ieder die dat wil getuige te kunnen laten zijn van hun godsdienstuitoefening. De enige restrictie gisteravond was dat je geen foto’s mocht maken, wat begrijpelijk is vanuit hun perspectief. Er liep ook iemand rond die constant mensen vroeg geen foto’s te maken tijens de sabbat. Ook degene die constant zijn verzoek negeerde bleef hij vriendelijk benaderen. We hebben niets bijzonders zien gebeuren bij de muur gelet op het feit dat de sabbat begon, geen speciaal sabbaatritueel.

Het openbaar vervoer ligt stil en het is rustig op straat, alleen de christelijke handelaren verkochten nog hun koopwaar op de bazaar. Er is al heel wat volk op de been in de stad en het is nog vroeg in het seizoen. Maart/april is een mooie tijd om Israel te bezoeken, dan is het nog niet te heet en is het nog groen en bloeien de voorjaarsbloemen.  

We zitten met ons appartement aan een drukke straat.  s-Morgens word je wakker van het getoeter van auto’s en vrachtwagens die de winkels bevoorraden, optrekkende stadsbussen en ander verkeer, het geluid van passanten, e.d. Vanmorgen was het opmerkelijk stil. De hele dag door is er geen verkeer, geen straatgeluid, de tram en de bussen rijden niet, alleen zo nu en dan komt er een taxi langs. Winkels en eetgelegenheden zijn dicht, zelfs de terrassen zijn ontruimd. Een totale rust is aan de orde, een hele andere wereld. Heerlijk is het! Een dag rust in een aaneenschakeling van zes drukke (werkzame) dagen is zo gek nog niet.

Vanmorgen zijn we te voet naar een pand gelopen waar een Messiasbelijdende Joodse gemeente is gevestigd, achter een winkeltje. De leider van de gemeente is een Israëliër en is getrouwd met een Nederlandse. Er was nog een aantal Nederlanders. Totaal waren we met 17 personen. De dienst startte rond 11.00 uur en eindigde rond 14.00 uur, een lange zit dus.

De dienst was prachtig, rustig, gedragen en heel puur. De voorganger preekte vanuit Bijbelteksten en lichtte die toe en toonde verbanden vanuit teksten uit het Oude Testament naar teksten in Lukas 9 en Galaten 5 . Hij legde diepere lagen bloot in Leviticus, die alleen maar een prediker met een Joodse basis zo kan bloodleggen. Heel interessant om de Joodse benadering uitgelegd te krijgen. 

De liederen waren prachtig. We hebben avondmaal gevierd en naderhand koffie gedronken en nagepraat. Rond 15.00 uur liepen we de kerk uit. De middag hebben we, mede gelet op het regenachtige weer, thuis muziekluisterend en lezend doorgebracht. Echt een zondagse invulling dus, een welkome afwisseling in de deze drukke vakantietijd.

Toelichting preek (voor zover mogelijk)
Hij legde uit dat het totale niets niet bestaat. Hij haakte aan aan het begrip Alpha en Omega, echter in de Joodse Bijbel komt dit niet voor, daar wordt wel gesproken over Alef en Tav (A- Z) en ook in de leesrichting van rechts naar links. De vertaling van In den beginne  is niet juist er staat Berhishiet. Leviticus betekent God roept en het geloof komt uit het horen zegt de Bijbel. Dit Bijbelboek zou je dan ook als een evangelie kunnen typeren. Als je dan wilt horen en hem jouw offerande wilt geven, geeft hij Hij aan hoe dat moet. Verder benoemde hij het aspect van heiligheid in het naderen van God. Wat is onze redelijke eredienst? 

Hij legde ook nog de diepere context uit van het zwijgen van Moses, toen de zonen van Aaron door God waren gedood nadat zij aanvullend (vreemd) vuur op het altaar hadden gebracht. Hij lichte ook toe waarom God Uzia doodde toen die probeerde te voorkomen dat de Ark van de ossenwagen zou glijden en in de modder zou belanden. Schijnbaar een goede daad. Wat een mens spontaan doet (gevoel) is niet altijd goed. Het gaat er om dat je naar God luistert en vanuit het luisteren een overweging maakt. 

We willen proberen God op onze voorwaarden te ontmoeten. De boodschap is deze dat alles wat we met God doen alleen op zijn voorwaarden gebeurt, niet de onze.

Het Torahegedeelte (Leviticus 9) begint met heel Israël dat bijeenkomt om getuige te zijn van het offer van Aäron aan God. Toen al het volk bijeen was, openbaarde God zichzelf in heerlijkheid en heel Israël viel met zijn gezicht naar beneden en schreeuwde van vreugde om hem te aanbidden. Aärons zonen Nadab en Abihu boden vervolgens extra vuur aan de Heer en beiden werden verteerd door de tegenwoordigheid van de Heer en volledig overweldigd door Gods grootheid, stierven ze onmiddellijk. De passage uit 2 Samuël heeft een soortgelijk thema, waarin Uzza de Ark van het Verbond onnodig vastgrijpt en daardoor wordt neergeslagen. Aaron bleef als stomgeslagen staan en zweeg. Hij herinnerde mogelijk zijn eigen handelen ten tijde van het maken van het Gouden Kalf? Was hij daarmee niet een slecht voorbeeld geweest voor zijn zoons die nu het leven lieten?

Het verhaal van Nadab en Abihu laat ons zien dat we geen toegang hebben tot Gods glorie op onze eigen voorwaarden, maar op Gods voorwaarden. In de Tenach (Oude Testament) moest men de wetten volgen en de regels houden die God had gegeven en zelfs dan was het alleen de hogepriester die de heilige plaats in de tabernakel kon binnengaan. Toen Jezus echter het volmaakte offer werd door aan het kruis te sterven, veranderden de voorwaarden waarmee we in gemeenschap treden met God voor de eeuwigheid.

Wanneer we Jezus vragen om onze Heer te zijn, kunnen we een leven leiden waarin we God ontmoeten, omdat Hij het heilige offerlam zonder smet is. De lezing geeft ons een indicatie van hoe Gods heerlijkheid is. Het benadrukt ook dat we daar niet op onze eigen voorwaarden kunnen komen, zoals we leren van de pogingen van Nadab en Abihu.